Mi Pahilela Railwaycha Apghat Essay In Marathi नमस्कार माझ्या विद्यार्थी मित्रांनो, आज इथे मी माझ्या वाचकांनी सुचविलेला मी पाहिलेला रेल्वेचा अपघात हा निबंध लिहित आहेत. हा निबंध तुम्हाला तुमच्या शाळेत परीक्षेत विचारल्या जाऊ शकते.
मी पाहिलेला रेल्वेचा अपघात – मराठी निबंध Mi Pahilela Railwaycha Apghat
रेल्वेचा अपघात होणे फारच सामान्य गोष्ट आहेत. आम्ही प्रसार माध्यमांमधून रेल्वे अपघातांच्या बातम्या नियमितपणे ऐकत किंवा वाचत असतो. बऱ्याच वेळा थंडीच्या दिवसात रेल्वे रुळावरून खाली घसरते,तर कधीकधी; दोन गाड्यांमध्ये टक्कर होत असते. इत्यादी वारंवार बातम्या आपण ऐकत असतो.
बर्‍याच वेळा मानवी चुकांमुळे अपघात घडतात. रेल्वे अपघातात दरवर्षी हजारो लोकांचा मृत्यू होतो. अपघात दु: खद घटना आहेत. या अपघातांमुळे सरकारी मालमत्तेचेही नुकसान होते. अपघातांच्या कारणांचे विश्लेषण करण्यासाठी प्रत्येक वेळी चौकशी आयोग स्थापन केला जातो जेणेकरून यापुढे होणारे अपघात रोखण्यासाठी धोरण आखता येईल. तथापि, ते नियमित अंतराने होतच राहतात.
पहाटेची वेळ होती. मी आणि माझे बाबा सकाळी फिरायला निघालो. कदाचित पहाटेचे ५.३० वाजलेले असावेत. काही अंतरावर गेल्यावर आम्हाला धाड्कन असा आवाज आला. समोर जाऊन आम्ही बघितले तर तो रेल्वेचा आवाज होता. रेल्वे अगदी समोरासमोर आदळली होती.
एक रेल्वेगाडी पूर्वेकडून पश्चिम दिशेला तर दुसरी रेल्वे पश्चिमेकडून पूर्व दिशेला जात होती. हा अपघात पश्चिम बंगालमधील पुरुलिया स्थानकानंतर कोलकाता मेल आणि डिलक्स एक्सप्रेस दरम्यान झाला. तिथे मोठा आवाज झाला आणि मग सर्व काही हरवले.
ही समोरासमोर धडक झाली होती त्यामुळे कुणालाच काही सुचेनासे झाले होते. जणू सर्वच जण धाड्कन आवाजाने बहिरे झाले होते. चहूबाजूला रडू कोसळत होते. या आवाजाने लोक चकित झाले. पहाटेच्या सुमारास बहुतांश प्रवासी गाढ झोपी गेले होते.
जे वरच्या धक्क्यावर होते ते खाली पडले व त्यांना गंभीर दुखापत झाली. आजूबाजूला बचाव करणारे कुणीच नव्हते, तिथे सर्वत्र काळोख पसरलेला होता. बाजूला सर्व शेतीच शेती होती. अशा ठिकाणी बचावकार्य सुरू करणे स्वतः एक आव्हान होते. शेतात असलेले गावकरी प्रवाशांच्या मदतीला धावले.
अपघातानंतर ते दृश्य पाहून आम्ही सुद्धा त्यांच्या मदतीला धावून गेलो. काही लोक मदतीसाठी आरडाओरड करीत होते होते. काही लोक अपघातांमुळे होणाऱ्या दु: खावर आणि वेदनांनी ओरडत होते. हा अपघात इतका गंभीर होता की, दोन्ही गाडीचे इंजिने अक्षरशः चकनाचूर झाली होती. डिलक्स एक्स्प्रेसपेक्षा कोलकाता मेलचे नुकसान जास्त झाले. कोलकाता मेलच्या चालकाचा जागीच मृत्यू झाला होता.
गंभीर दुखापतीमुळे अनेक लोकांचा मृत्यू झाला होता, तर अनेक प्रवाशांना रेल्वेच्या खिडक्यांमधून बाहेर काढावे लागले. काही प्रवाशांचे पाय व हात गमावले होते तर काहींचा मोठ्या प्रमाणात रक्तस्त्राव होत होता. सगळीकडे रक्ताचा थारोळा पडलेला होता. अपघाताच्या ठिकाणी प्रवाशांचे सामान विखरून पडलेले होते.
प्रशासन लवकरच सक्रिय झाले. जखमी आणि अडकलेल्या प्रवाशांना मदत करण्यासाठी तातडीने वैद्यकीय मदत करण्यात आली. प्रथमोपचार आणि आपत्कालीन उपचारांची सर्व व्यवस्था असलेली रुग्णवाहिका आणि डॉक्टरांची टीम तिथे पोहोचली होती. ज्यांना किरकोळ दुखापत झाली त्यांना प्राथमिक उपचार देण्यात आले तर गंभीर जखमींना रूग्णवाहिकेत रुग्णालयात नेण्यात आले.
दुर्दैवी रेल्वेच्या प्रवाशांना मदत करण्यासाठी गावकरी अन्न व औषधोपचारात सक्रिय होते. मृतदेहाच्या ढिगाऱ्याचे दृष्य पाहून माझे मन चलबिचल होत होते. मृतांचे नातेवाईक आणि मित्र दूरदूरहून मृतांची ओळख पटविण्यासाठी आणि मृतदेहासाठी दावा करण्यासाठी येत होते. डॉक्टर, परिचारिका, सामाजिक कार्यकर्ते आणि ग्रामस्थांनी संपूर्ण परिसराला गर्दी केली होती.
तथापि, प्रशासनाने कामाचे कौतुक केले. रेल्वेनेही चांगली कामे केली. प्रत्येक मृताच्या नातलगांना दहा लाख आणि प्रत्येक जखमीला एक लाख देण्याची घोषणा यात करण्यात आली आहे. याव्यतिरिक्त, मृतांच्या निकटवर्तीयांना सरकारी नोकरी देण्याची घोषणा केली. त्यात अडकलेल्या प्रवाश्यांसाठी विशेष ट्रेनची व्यवस्था केली.
काही चौकशी केल्यानंतर असे समोर आले कि, रेल्वेचा सिग्नल देताना चुकी झाली होती, पण काय करणार? जे घडावेसे वाटले नव्हते तेच घडले. नंतर मी घरी आल्यावर मला ती घटना पाहून मी जेवणसुद्धा नाही केले.
हे निबंध सुद्धा अवश्य वाचा :-
Essay On Importance Of Cleanliness In Marathi
Essay On Save Electricity In Marathi
My Best Friend Essay In Marathi
My Country India Essay In Marathi
