Babasaheb Ambedkar Essay In Marathi भीमराव आंबेडकर हे बाबासाहेब आंबेडकर म्हणून प्रसिद्ध आहेत. ते एक भारतीय अर्थशास्त्रज्ञ, न्यायशास्त्रज्ञ, राजकारणी, लेखक, तत्त्वज्ञ आणि समाज सुधारक होते.
डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर वर मराठी निबंध Babasaheb Ambedkar Essay In Marathi
ते राष्ट्रपिता म्हणूनही लोकप्रिय आहेत. ते अग्रगण्य कार्यकर्ते होते आणि जातीय बंधने आणि अस्पृश्यता यासारख्या सामाजिक दुष्टता दूर करण्याचे त्यांचे प्रयत्न उल्लेखनीय होते.
त्यांनी आयुष्यभर सामाजिकदृष्ट्या मागासवर्गीय आणि दलितांच्या हक्कांसाठी लढा दिला. जवाहरलाल नेहरूंच्या मंत्रिमंडळात ते भारताचे पहिले कायदा मंत्री म्हणून कार्यरत होते. १९९० मध्ये त्यांच्या नावावर भारतरत्न पुरस्कार घोषित करण्यात आला, दुर्दैवाने जेव्हा ते नव्हते.
बाबासाहेब आंबेडकर यांचे प्रारंभिक जीवन
भीमराव आंबेडकर हे भीमाबाई आणि रामजी यांचे पुत्र होते १४ एप्रिल १८९१ रोजी महू आर्मी कॅन्टोन्मेंट, मध्य प्रांतांचे खासदार. त्याचे वडील भारतीय सैन्यात सुभेदार होते. १८९४ मध्ये वडिलांच्या सेवानिवृत्तीनंतर त्यांचे कुटुंब सातारा येथे गेले. थोड्याच वेळात, त्यांच्या आईचे निधन झाले आणि मुलांना त्यांच्या काकूंनी सांभाळले.
बाबासाहेब आंबेडकर त्यांचे दोन भाऊ बलराम आणि आनंद राव आणि दोन बहिणी मंजुळा आणि तुलसा जिवंत राहिल्या. आणि सर्व मुलांपैकी फक्त आंबेडकर उच्च शाळेत गेले. त्याच्या आईचे निधन झाल्यानंतर चार वर्षांनी, त्यांच्या वडिलांनी पुन्हा लग्न केले आणि कुटुंब मुंबईला गेले. वयाच्या १५ व्या वर्षी त्यांनी रमाबाईंशी लग्न केले.
त्यांचा जन्म गरीब दलित जातीच्या कुटुंबात झाला होता आणि त्यांच्या कुटुंबाला उच्चवर्गीय कुटुंबांनी अस्पृश्य मानले होते. लहानपणापासून त्याला जातिभेदाच्या अपमानाचा सामना करावा लागला.
बाबासाहेब आंबेडकरांच्या पूर्वजांनी सैन्यासाठी दीर्घ सेवा केली होती आणि त्यांचे वडील ब्रिटिश ईस्ट इंडियन आर्मीमध्ये काम करत होते. अस्पृश्यांनी शाळांमध्ये हजेरी लावली असली तरी शिक्षकांकडून त्यांचा फारसा विचार केला जात नव्हता.
त्यांना वर्गाबाहेर बसावे लागले आणि ते ब्राह्मण आणि विशेषाधिकार प्राप्त समाजापासून वेगळे झाले. त्यांना पाणी पिण्याची गरज असतानाही, वरच्या वर्गातील कोणीतरी उंचीवरून पाणी ओतत कारण त्यांना पाणी आणि त्यामध्ये असलेल्या भांड्याला स्पर्श करण्याची परवानगी नव्हती.
शिपाई बाबासाहेब आंबेडकरांसाठी पाणी ओतत असे. त्यांनी त्यांच्या लेखनात ‘नो शिपाई नाही पाणी’ असे वर्णन केले आहे. आर्मी स्कूलमध्ये झालेल्या अपमानाने आंबेडकर घाबरले. सर्वत्र त्याना समाजात या विभक्ततेचा आणि अपमानाचा सामना करावा लागला.
बाबासाहेब आंबेडकरांचा शिक्षण
मुंबईतील एल्फिन्स्टन हायस्कूलमध्ये ते एकमेव अस्पृश्य होते. मॅट्रिकची परीक्षा उत्तीर्ण झाल्यानंतर १९०८ मध्ये त्यांना एल्फिन्स्टन कॉलेजमध्ये प्रवेश मिळाला. त्यांचे यश हे अस्पृश्यांसाठी उत्सव साजरा करण्याचे कारण होते कारण ते असे करणारे पहिले होते.
त्यांनी बॉम्बे युनिव्हर्सिटीमधून १९१२ मध्ये अर्थशास्त्र आणि राज्यशास्त्रात पदवी संपादन केली. सयाजीराव गायकवाड यांनी स्थापन केलेल्या योजनेअंतर्गत त्यांना बडोदा राज्य शिष्यवृत्ती मिळाली आणि अर्थशास्त्र शिकण्यासाठी न्यूयॉर्कमधील कोलंबिया विद्यापीठात प्रवेश घेतला.
जून १९१५ मध्ये त्यांनी इतिहास, समाजशास्त्र, तत्त्वज्ञान आणि राजकारण म्हणून अर्थशास्त्र आणि इतर विषयांमध्ये पदव्युत्तर पदवी प्राप्त केली. १९१६ मध्ये त्यांनी लंडन स्कूल ऑफ इकॉनॉमिक्समध्ये प्रवेश घेतला आणि त्यांच्या प्रबंधावर काम केले; “रुपयाची समस्या: त्याचे मूळ आणि उपाय” १९२० मध्ये ते इंग्लंडला गेले. लंडन विद्यापीठाने त्यांना डॉक्टरेट पदवी प्राप्त केली. १९२७ मध्ये त्यांनी अर्थशास्त्रात पीएचडी केली.
निष्कर्ष
बालपणातील कष्ट आणि गरीबी असूनही डॉ. बी आर आंबेडकर त्यांच्या प्रयत्नांनी आणि समर्पणाने त्यांच्या पिढीतील उच्चशिक्षित भारतीय बनले. परदेशात अर्थशास्त्रात डॉक्टरेट पदवी प्राप्त करणारे ते पहिले भारतीय होते.
हे सुद्धा वाचा:
